Πόσο ακριβές είναι οι κτηνιατρικές υπηρεσίες;

Πως πληρώνονται οι παροχές υγείας στον άνθρωπο;

Οι παροχές υγείας στον άνθρωπο πληρώνονται, κατά κύριο λόγο, από τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε κάποιες περιπτώσεις ο ασφαλισμένος χρειάζεται να πληρώσει μία μικρή ή μεγάλη συμμετοχή ανάλογα με το αν η παροχή προήλθε από δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα παροχής υγείας.

Πολύ συχνά όλοι δυσανασχετούμε για το κόστος της μηνιαίας υποχρεωτικής ασφάλισής μας η οποία σε ότι αφορά τον κλάδο υγείας μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 70 – 200 ευρώ ανάλογα με τον ασφαλιστικό φορέα και τα έτη προϋπηρεσίας. Σπάνια, όμως, δυσανασχετούμε για το κόστος της παροχής υγείας σε δημόσια νοσοκομεία καθώς αυτό καλύπτεται, σχεδόν εξολοκλήρου, από το ταμείο μας.

Παρά το γεγονός πως ο κάθε ένας από εμάς πληρώνει μηνιαίως την παροχή υγείας που πιθανώς κάποτε να χρειαστεί, θεωρούμε πως η φροντίδα υγείας παρέχεται δωρεάν στα νοσοκομεία καθώς δεν την πληρώνουμε όταν τη χρειαζόμαστε. Θεωρούμε, δηλαδή, πως η χώρα μας παρέχει δωρεάν Υγεία ενώ αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

Σε ότι αφορά τα ιδιωτικά νοσοκομεία, εκεί το δημόσιο ασφαλιστικό ταμείο πληρώνει μία μικρή συμμετοχή. Το υπόλοιπο κόστος καλύπτεται από τον ασθενή ενώ η αμοιβή του ιατρού πληρώνεται χωριστά.

Πως πληρώνονται οι παροχές υγείας στα ζώα;

Στην χώρα μας, σε αντίθεση με τις χώρες του ευρωπαϊκού βορά και τις ΗΠΑ, δεν λειτουργούν προγράμματα ασφάλισης για την παροχή υγείας στα ζώα. Για αυτό το λόγο δεν υπάρχουν και δημόσιοι πάροχοι φροντίδας υγείας ζώων αφού και αυτοί θα έπρεπε να πληρώνονται με τον ίδιο τρόπο που πληρώνονται οι πάροχοι υγείας στον άνθρωπο, δηλαδή από κάποια ασφαλιστικά ταμεία.

Όταν ένα ζώο χρειαστεί ιατρική φροντίδα θα πρέπει ο ιδιοκτήτης του να καταβάλει μέσα σε μερικές ημέρες ή και ώρες όλο το ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των εξόδων και την αμοιβή του προσωπικού που εμπλέκεται στη φροντίδα του ζώου του. Αυτό κάνει πολλούς ιδιοκτήτες ζώων να δυσανασχετούν καθώς τους δημιουργείται η εντύπωση πως η παροχή υγείας στο ζώο τους κοστίζει πολύ περισσότερο από όσο θα κόστιζε η ίδια παροχή στους ίδιους. Ξεχνούν, δηλαδή, πως οι ίδιοι είναι ασφαλισμένοι ενώ το ζώο τους όχι.

Θα μπορούσε να προσφερθεί φθηνή παροχή υγείας στα ζώα;

Η πλειοψηφία των ιδιοκτητών ζώων επιθυμεί ή και απαιτεί από τον κτηνίατρο να διαγνώσει την πάθηση του ζώου του με μικρό κόστος και να χορηγήσει αγωγή η οποία θα δράσει άμεσα και θα είναι και οικονομική.

Παρόλα αυτά, η τιμή μίας παροχής εξαρτάται από το κόστος της παροχής και από την αμοιβή του προσωπικού.

Κόστος: Για τη διάγνωση των παθήσεων των ζώων διενεργούνται ακριβώς οι ίδιες εξετάσεις με αυτές που διενεργούνται και για τη διάγνωση των παθήσεων στον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, το κόστος διάγνωσης για ένα ζώο είναι σχεδόν το ίδιο με αυτό για έναν άνθρωπο. Επίσης, ένα κτηνιατρείο δεν μπορεί να πετύχει τις τιμές αγοράς υλικοτεχνικού εξοπλισμού τις οποίες μπορεί να πετύχει ένας μεγάλος πάροχος υγείας όπως ένα νοσοκομείο. Αυτό συμβαίνει γιατί έχει υποπολλαπλάσιο αριθμό περιστατικών από ένα νοσοκομείο και άρα πληρώνει τα υλικά που χρησιμοποιεί αρκετά ακριβότερα.

Επίσης ένα κτηνιατρείο πρέπει να πληρώνει τη συντήρηση των μηχανημάτων του και την αντικατάστασή τους όταν αυτά φτάνουν στο όριο λειτουργίας τους. Το κόστος αυτό επιβαρύνει αρκετά την τελική τιμή παροχής υγείας καθώς ένα κτηνιατρείο δεν έχει τον ίδιο αριθμό περιστατικών με ένα κέντρο παροχής υγείας στον άνθρωπο. Για παράδειγμα, ένα μηχάνημα υπερήχου κοστίζει, περίπου 30.000 ευρώ. Αν ένα κτηνιατρείο έκανε τον ίδιο αριθμό υπερηχοτομογραφικών εξετάσεων με αυτές που διενεργούνται σε ένα ανθρώπινο κέντρο, τότε θα συγκέντρωνε αυτό το ποσό μέσα σε μερικούς μήνες και άρα θα μπορούσε να παρέχει τη συγκεκριμένη υπηρεσία πολύ φθηνότερα. Ακόμη και έτσι, η συγκεκριμένη υπηρεσία κοστίζει στα ζώα όσο, περίπου, κοστίζει και στα ασφαλιστικά ταμεία για τον άνθρωπο. Αυτό που κάνει τον ιδιοκτήτη του ζώου να τη θεωρεί ακριβή είναι το γεγονός πως την πληρώνει μετρητοίς ενώ στο ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο πληρώνει μόνο μία μικρή συμμετοχή αφού το υπόλοιπο κόστος καλύπτεται από το ταμείο του.

Αυτά που ισχύουν για το κόστος της διάγνωσης, ισχύουν και για το κόστος της θεραπείας.

Αμοιβή: Οι αμοιβές των κτηνιάτρων είναι, κατά γενική ομολογία, πολύ χαμηλότερες από τις αμοιβές των υπόλοιπων ιατρών. Αρκεί να δει κανείς τον τρόπο ζωής των περισσότερων κτηνιάτρων και να τον συγκρίνει με τον τρόπο ζωής των υπόλοιπων ιατρών. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στη χώρα μας αλλά και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο λόγος είναι πως αν η αμοιβή του κτηνιάτρου ήταν ακριβή, λίγοι ιδιοκτήτες θα αποφάσιζαν να τον επισκεφθούν και ακόμη λιγότεροι θα αποφάσιζαν να προχωρήσουν σε διάγνωση και θεραπεία της πάθησης του ζώου τους. Αντίθετα, ο κτηνίατρος επιθυμεί να προχωρά σε διάγνωση και θεραπεία γιατί σε αντίθετη περίπτωση ακυρώνει το πτυχίο του και νιώθει ματαίωση. Για αυτό το λόγο όλοι οι κτηνίατροι γνωρίζουν πως πρέπει να «απολαμβάνουν» μικρές αμοιβές προκειμένου να κάνουν αυτό που ξέρουν και τους ευχαριστεί, δηλαδή να θεραπεύουν ζώα.

Δεν θα μπορούσαν οι κτηνίατροι να παρέχουν δωρεάν ή τουλάχιστον φθηνότερες υπηρεσίες για τα αδέσποτα;

Οι περισσότεροι κτηνίατροι το κάνουν αλλά υπάρχει και ένα όριο. Η χώρα μας είναι γεμάτη με αδέσποτα ζώα. Αν για κάθε ένα από αυτά κάθε κτηνίατρος παρείχε δωρεάν ή φθηνή υπηρεσία, θα αναγκαζόταν να κλείσει το ιατρείο του σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα με την νομοθεσία της χώρας μας, οι δήμοι είναι υποχρεωμένοι να αναλαμβάνουν το κόστος φροντίδας υγείας των αδέσποτων ζώων. Αντί πολλοί φιλόζωοι να απαιτούν από τον κτηνίατρο να παρέχει φθηνή υπηρεσία στα αδέσποτα, θα ήταν, κατά τη γνώμη μας, προτιμότερο να απαιτούν από τους δήμους να πληρώνουν σωστή και ακριβή υπηρεσία για αυτά τα ζώα. Επίσης, θα ήταν καλύτερο να πίεζαν τους δήμους για διαφανείς διαδικασίες ανάθεσης των κονδυλίων που αφορούν τα αδέσποτα ζώα.

Οι κτηνίατροι σπουδάζουν ώστε να παρέχουν υπηρεσίες υγείας στα ζώα. Ο λόγος που ζητούν λεφτά για αυτές τις υπηρεσίες είναι η έλλειψη αγάπης προς αυτά.

Στη χώρα μας είναι πολύ συχνό φαινόμενο οι κτηνίατροι να κατηγορούνται για το γεγονός πως ζητούν αμοιβή μετά από κάθε παροχή φροντίδας υγείας σε ένα ζώο. Μεγάλο ποσοστό των ιδιοκτητών ζώων εκλαμβάνει αυτή την απαίτηση ως έλλειψη αγάπης. Αυτό όμως είναι αντιφατικό. Ένας κτηνίατρος αφιέρωσε το λιγότερο 5 χρόνια για τις βασικές σπουδές του και άρα επένδυσε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό προκειμένου να αποκτήσει τη βασική του εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια, μετά τις βασικές σπουδές, για τους περισσότερους κτηνιάτρους, ακολουθούν μεταπτυχιακές σπουδές και εξειδικεύσεις. Πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να μην αγαπά αυτό στο οποίο έχει αφιερώσει ένα μεγάλο τμήμα της ζωής του και των χρημάτων του αλλά πως είναι και δυνατόν να μην αμείβεται για αυτό; Επίσης, ο κτηνίατρος, όπως και κάθε άλλος ιατρός, έχει τεράστια έξοδα επιμόρφωσης και συνεχούς μετεκπαίδευσης, αφιερώνει ένα μεγάλο τμήμα της ημέρας του στο διάβασμα και στη βιβλιογραφική έρευνα και έχει την ανάγκη να νιώθει πως αμείβεται αξιοπρεπώς για αυτό που κάνει.

Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δυνατόν η αμοιβή του κτηνιάτρου να εκλαμβάνεται ως έλλειψη αγάπης ή ως εκδήλωση σκληρότητας. Ο κτηνίατρος παρέχει μία υπηρεσία υγείας και πρέπει να αμείβεται για αυτό.

Πλήρωσα πολλά λεφτά αλλά ο κτηνίατρος δεν κατάφερε να θεραπεύσει το ζώο μου.

Πολύ συχνά τα ζώα πάσχουν από ασθένειες μη θεραπεύσιμες, ακριβώς όπως και ο άνθρωπος. Αυτό κάνει πολλούς ιδιοκτήτες να μην θέλουν να προχωρήσουν σε πλήρη διαγνωστική διερεύνηση και θεραπευτική αντιμετώπιση καθώς θεωρούν πως θα χάσουν τα λεφτά τους και θα ταλαιπωρήσουν το ζώου τους. Αυτή η επιλογή είναι απολύτως σεβαστή αλλά πρέπει να γίνεται αντιληπτό πως είναι επιλογή του ιδιοκτήτη του ζώου. Ο κτηνίατρος δεν μπορεί να θεωρείται υπόλογος γιατί δεν κατάφερε με 100 ευρώ να διαγνώσει και να θεραπεύσει ένα ζώο όταν η διάγνωση και η θεραπεία του ίσως να στοιχίζουν 2.000 ευρώ.

Σε περίπτωση που ο ιδιοκτήτης του ζώου θεωρεί πως οι αποφάσεις του κτηνιάτρου δεν είναι οι σωστές, θα πρέπει να ζητά δεύτερη ή και τρίτη γνώμη όπως ακριβώς θα έκανε και για τον εαυτό του. Δυστυχώς, κάθε φορά που επισκέπτεται κάποιον άλλον κτηνίατρο επιβαρύνεται με επιπλέον έξοδα και αυτό είναι ένας αποτρεπτικός παράγοντας στην αναζήτηση πολλών ιατρικών απόψεων.

Εν κατακλείδι

Επειδή τα ζώα έχουν ανάγκη από παροχές υγείας οι οποίες πληρώνονται μετρητοίς, καλό θα είναι όλοι όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν ζώο να γνωρίζουν πως πρέπει στο μηνιαίο προϋπολογισμό να συμπεριλαμβάνουν και την παροχή φροντίδας υγείας του ζώου τους. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα νιώσουν απροετοίμαστοι όταν το ζώο τους το χρειαστεί ενώ θα είναι σε θέση να του παρέχουν φροντίδα καλής ποιότητας. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να γνωρίζουν πως το ζώο με τον καιρό θα γίνει μέλος της οικογένειάς τους και θα βρεθούν σε δυσάρεστη θέση όταν αυτό αρρωστήσει αν δεν έχουν προϋπολογίσει τα συγκεκριμένα έξοδα.

Μπορεί να σας ενδιαφέρουν:

Κλασική Ιατρική και Εναλλακτική θεραπεία