Collapsus τραχείας στο σκύλο

 Collapsus τραχείας στο σκύλο

• Το collapsus της τραχείας στο σκύλο συμβαίνει όταν ο χόνδρος της τραχείας γίνει ιδιαίτερα εύκαμπτος με αποτέλεσμα τα τοιχώματα της τραχείας να συγκλίνουν κατά τη εισπνοή ή εκπνοή.
• Η νόσος μπορεί να μην εκδηλωθεί παρά μόνο σε συνδυασμό με άλλες καταστάσεις. Τέτοιες είναι η παχυσαρκία και η εισπνοή ερεθιστικών ουσιών όπως ο καπνός του τσιγάρου.
• Τα κλινικά συμπτώματα τείνουν να είναι χειρότερα τις ζεστές ημέρες, τις ημέρες με υγρασία και όταν το ζώο ασκείται.
• Σε πολλές περιπτώσεις η κατάσταση μπορεί να ελεγχθεί με φαρμακευτική αγωγή και με την εξάλειψη των παραγόντων που την επιδεινώνουν όπως η παχυσαρκία. Σε κάποια ζώα ίσως είναι απαραίτητο να διενεργηθεί χειρουργική επέμβαση.

Τι είναι το collapsus της τραχείας;

Η τραχεία είναι ο κύριος αεραγωγός και ξεκινά από την περιοχή του λαιμού για να καταλήξει στους πνεύμονες. Αποτελείται από χόνδρινα ημικρίκια και από μία μεμβράνη  η οποία συνδέει τις άκρες τους. Επειδή ο χόνδρος είναι σχετικά άκαμπτος, η τραχεία παραμένει ανοιχτή κατά τη διάρκεια της αναπνοής. Παρόλα αυτά, σε κάποια ζώα ο χόνδρος χάνει τη φυσιολογική του δομή και παύει να είναι άκαμπτος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα τοιχώματα της τραχείας να συγκλίνουν κατά την αναπνοή και άρα το ζώο να δυσκολεύεται να αναπνεύσει.

Το collapsus, συνήθως, παρατηρείται σε ζώα μικρόσωμων φυλών όπως miniature poodle, Yorkshire terrier, Pomeranian και Chihuahua.

Η κατάσταση είναι επίκτητη και όχι συγγενής. Δηλαδή, το ζώο όταν γεννιέται έχει φυσιολογική τραχεία ενώ με την πάροδο του χρόνου η τραχεία χάνει τη φυσιολογική της δομή. Κάποια ζώα μπορεί να εκδηλώσουν συμπτώματα σε σχετικά νεαρή ηλικία αλλά συνήθως η πάθηση εκδηλώνεται σε μεγαλύτερης ηλικίας ζώα. Το collapsus μπορεί να συμβεί στην περιοχή του λαιμού, μέσα στο θώρακα ή και στις δύο περιοχές.

Κλινικά συμπτώματα

Το πιο συχνό σύμπτωμα του collapsus της τραχείας είναι ο μη παραγωγικός (ξήρος) βήχας. Δηλαδή, ο βήχας που δε συνοδεύεται από βλεννώδεις ή άλλου τύπου εκκρίσεις. Ο βήχας πολλές φορές είναι τόσο έντονος ώστε πολλοί ιδιοκτήτες τον ονομάζουν «κρόξιμο χήνας». Σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις το ζώο μπορεί να καταρρεύσει στην προσπάθειά του να αναπνεύσει.

Με την πάροδο του χρόνου, καθώς ο βήχας επιμένει, η τραχεία ερεθίζεται και φλεγμαίνει με αποτέλεσμα ο βήχας να επιδεινώνεται.

Φαίνεται πως κάποια ζώα, παρά το ότι πάσχουν από collapsus της τραχείας, δεν εκδηλώνουν κλινικά συμπτώματα παρά μόνο παρουσία άλλων δευτερογενών παραγόντων. Τέτοιοι παράγοντες είναι η παχυσαρκία και η εισπνοή ερεθιστικών ουσιών όπως ο καπνός του τσιγάρου. Επίσης, τα κλινικά συμπτώματα επιδεινώνονται τις ζεστές ημέρες, τις ημέρες με υγρασία και όταν το ζώο ασκείται.

Διάγνωση

Ο/Η κτηνίατρός σας ίσως να διαπιστώσει την αλλαγή της δομής της τραχείας από την ψηλάφηση. Οι απλές ακτινογραφίες αποκαλύπτουν το collapsus περίπου μόνο στο 60% των περιπτώσεων. Παρόλα αυτά συστήνεται να διενεργούνται σε κάθε περιστατικό με βήχα καθώς μπορούν να αποκλείσουν άλλες παθολογικές καταστάσεις όπως καρδιακά νοσήματα ή παθήσεις των πνευμόνων.

Η ακτινοσκόπηση μοιάζει με την απλή ακτινογραφία αλλά μπορεί να απεικονίσει συνεχόμενα την τραχεία κατά τη διάρκεια ολόκληρου του αναπνευστικού κύκλου υπό μορφή video. Για αυτό είναι περισσότερο ευαίσθητη μέθοδος από την ακτινογραφία.

Η βρογχοσκόπηση είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη μέθοδος για τη διάγνωση του collapsus. Κατά τη βρογχοσκόπηση απεικονίζεται η τραχεία και οι μεγάλοι βρόγχοι με τη βοήθεια οπτικών ινών. Επίσης, με αυτήν την εξέταση είναι δυνατό να ληφθεί υλικό από την τραχεία για εξέταση καθώς πολλές φορές το collapsus συνοδεύεται από δευτερογενείς μολύνσεις. Κατά τη βρογχοσκόπηση μπορεί να ελεγχθεί και η λειτουργία του λάρυγγα καθώς το 25-30% των σκύλων με collapsus πάσχουν από παράλυση λάρυγγα. Παρόλα αυτά, η βρογχοσκόπηση συνοδεύεται από πιθανές επιπλοκές και η διενέργειά της δε συστήνεται σε όλα τα ζώα με collapsus.

Μια άλλη πολύ ευαίσθητη μέθοδος για τη διάγνωση του collapsus είναι η αξονική τομογραφία. Με αυτήν μπορούν να απεικονιστούν με μεγάλη λεπτομέρεια οι πνεύμονες και σχεδόν όλο το βρογχικό δένδρο.

Θεραπεία

Η φαρμακευτική αγωγή είναι, συνήθως, αποτελεσματική σε σκύλους με ήπιο collapsus και συμπτώματα. Περιλαμβάνει αντιβηχικά, φάρμακα που διαστέλλουν το βρογχικό δέντρο (βρογχοδιασταλτικά) και αντιμικροβιακά για τις δευτερογενείς μολύνσεις. Αντιφλεγμονώδη στεροειδή φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν βραχυπρόθεσμα για την μείωση του οιδήματος και της φλεγμονής. Επίσης, κάποια ζώα επωφελούνται από τη χορήγηση ηρεμιστικών φαρμάκων σε περιόδους έντονης διέγερσης.

Ζώα που πάσχουν και από άλλες ασθένειες όπως παράλυση του λάρυγγα ίσως ωφεληθούν από την αντιμετώπιση αυτών των ασθενειών.

Καλό είναι να αποφεύγονται οι υψηλές θερμοκρασίες και οι καταστάσεις που προκαλούν διέγερση.

Λόγω των κινδύνων που ενέχουν οι χειρουργικές επεμβάσεις της τραχείας, τα περισσότερα ζώα αντιμετωπίζονται συντηρητικά. Η χειρουργικές επεμβάσεις συστήνονται σε ζώα με σοβαρού βαθμού collapsus τα οποία δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική θεραπεία ή ανταποκρίνονται αρχικά αλλά μετά υποτροπιάζουν.

Ο στόχος των χειρουργικών επεμβάσεων είναι να διατηρήσουν την τραχεία ανοιχτή καθόλη τη διάρκεια του αναπνευστικού κύκλου. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε με την εφαρμογή τεχνητών ημικρικίων που περιβάλλουν εξωτερικά τα ημικρίκια της τραχείας ή με την τοποθέτηση stent εσωτερικά της τραχείας.

Πρόγνωση

Η συντηρητική αγωγή μπορεί να προσφέρει ανακούφιση για όλη τη διάρκεια της ζωής σε αρκετά ζώα. Όταν η χειρουργική επέμβαση είναι πετυχημένη, μειώνει τα κλινικά συμπτώματα και βελτιώνει την ποιότητα της ζωής του ζώου. Παρόλα αυτά, η χρονική διάρκεια του οφέλους από την επέμβαση δεν μπορεί να είναι γνωστή καθώς το collapsus είναι μία ασθένεια που εξελίσσεται με το χρόνο.

Μπορεί να σας ενδιαφέρουν:

Διροφιλαρίωση στο σκύλο – Το σκουλήκι της καρδιάς του Δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια στο σκύλο Αρρυθμογόνος μυοκαρδιοπάθεια των Boxers Καρδιακές αρρυθμίες στο σκύλο Αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια στο σκύλο Η Διατατική μυοκαρδιοπάθεια στο σκύλο Σύνδρομο βραχυκεφαλικών φυλών στο σκύλο και στη γάτα Αντιμετώπιση του εμέτου στο σκύλο και στη γάτα