
Ουρολιθίαση στις γάτες
Η ουρολιθίαση στις γάτες χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ουρόλιθων στην ουροδόχο κύστη ή και σε άλλες περιοχές του ουροποιητικού συστήματος.
Οι ουρόλιθοι σχηματίζονται από τη συγκέντρωση αλάτων και άλλων ουσιών στο ούρο. Μπορούν να τραυματίσουν την επιφάνεια της ουροδόχου κύστης, να αυξήσουν την πιθανότητα ουρολοίμωξης και να ενσφηνωθούν στην ουρήθρα ή στους ουρητήρες προκαλώντας έμφραξη. Οι ουρητήρες είναι σωληνωειδείς σχηματισμοί που οδηγούν το ούρο από τα νεφρά στην ουροδόχο κύστη ενώ η ουρήθρα οδηγεί το ούρο από την ουροδόχο κύστη στα εξωτερικά γεννητικά όργανα.
Αίτια
Τα πιο συχνά είδη ουρόλιθων στη γάτα είναι οι λίθοι από κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου και αυτοί από κρυστάλλους στρουβίτη. Οι συχνότητα εμφάνισης των δύο αυτών ειδών ουρόλιθων στη γάτα είναι, σχεδόν, ίδια.
Οι κρύσταλλοι οξαλικού ασβεστίου είναι περισσότερο πιθανό να δημιουργηθούν σε όξινο ούρο (χαμηλό pH) ενώ αυτοί του στρουβίτη σε αλκαλικό ούρο (αυξημένο pH).
Οι κρύσταλλοι ουρικού οξέως εμφανίζονται σπάνια στις γάτες και σχετίζονται, συνήθως, με νόσο του ήπατος ή αγγειακές αναστομώσεις.
Τα άλλα είδη ουρόλιθων είναι ιδιαίτερα σπάνια στις γάτες.
Κλινικά συμπτώματα
Συμπτώματα τραυματισμού της ουροδόχου κύστης αποτελούν η συχνή ούρηση μικρών ποσοτήτων ούρου (συχνουρία), η ύπαρξη αίματος στα ούρα (αιματουρία) και ο πόνος κατά την ούρηση (δυσουρία).
Σε περίπτωση που ο λίθος ενσφηνωθεί στην ουρήθρα και προκαλέσει έμφραξη, η γάτα δεν μπορεί να ουρήσει παρά τις έντονες προσπάθειες που εκδηλώνει.
Η πλήρης έμφραξη της ουρήθρας συμβαίνει συχνότερα σε αρσενικούς γάτους και είναι κατάσταση που απαιτεί επείγουσα αντιμετώπιση.
Διάγνωση
Εξετάσεις που χρειάζεται να διενεργηθούν είναι βιοχημικές και αιματολογικές εξετάσεις, εξετάσεις του ούρου και απεικονιστικές εξετάσεις με ακτινογραφίες και υπέρηχο.
Η ανάλυση του ούρου μπορεί να αποκαλύψει την ύπαρξη κρυστάλλων οξαλικού ασβεστίου ή στρουβίτη. Παράλα αυτά, είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψιν πως αυτοί οι κρύσταλλοι μπορεί να υπάρχουν στο ούρο ζώων που δεν πάσχουν από ουρολιθίαση.
Οι ουρόλιθοι από κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου και στρουβίτη, συνήθως, φαίνονται στις απλές ακτινογραφίες αλλά σε περίπτωση που οι λίθοι έχουν μικρό μέγεθος, οι ακτινογραφίες μπορεί να μην τους απεικονίσουν. Η υπερηχοτομογραφική εξέταση ίσως αποδειχθεί περισσότερο ευαίσθητη σε αυτές τις περιπτώσεις.
Η χημική ανάλυση των λίθων είναι σημαντική για τη θεραπεία και την πρόληψη της επανεμφάνισής τους.
Θεραπεία
Οι ουρόλιθοι από κρυστάλλους στρουβίτη μπορούν να διαλυθούν με τη χορήγηση ειδικής τροφής. Η γάτα πρέπει να τρέφεται αποκλειστικά με αυτήν την τροφή και να μην της προσφέρονται λιχουδιές ή άλλα είδη τροφής. Κατά μέσο όρο οι κρύσταλλοι διαλύονται σε 3-4 εβδομάδες, αν η αλλαγή της τροφής είναι αποτελεσματική.
Οι ουρόλιθοι από κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου δεν μπορούν να διαλυθούν με την αλλαγή της τροφής. Αυτοί οι κρύσταλλοι χρειάζεται να αφαιρεθούν χειρουργικά.
Η χειρουγική επέμβαση για την αφαίρεση των ουρόλιθων απαιτεί διάνοιξη της ουροδόχου κύστης μετά από λαπαροτομή και είναι, συνήθως, ο πιο γρήγορος τρόπος αφαίρεσής τους.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ειδικά σε μεγάλους αρσενικούς γάτους, είναι δυνατό οι ουρόλιθοι να συνθλιβούν με τη χρήση laser (λιθοτριψία) το οποίο εισέρχεται στην κύστη με κυστεοσκόπηση. Τα μικρά τμήματα των λίθων που προκύπτουν αφαιρούνται με έκπλυση της κύστης με φυσιολογικό όρο.
Σε μεγάλες θηλυκές γάτες είναι πιθανό οι ουρόλιθοι να μπορούν να αφαιρεθούν αποκλειστικά με την έκπλυση της ουροδόχου κύστης ύπο γενική αναισθησία.
Μετά την αφαίρεση των λίθων είναι σημαντικό να λαμβάνονται μέτρα πρόληψης της επανεμφάνισής τους. Τέτοια μέτρα είναι η αποκλειστική χορήγηση ειδικής κλινικής δίαιτας.
Εξέλιξη
Μετά τη χειρουργική επέμβαση απεικονιστικές εξετάσεις για τον εντοπισμό επανεμφάνισης των λίθων πρέπει να διενεργούνται τον πρώτο, τον τρίτο και τον έκτο μήνα μετά την επέμβαση. Συχνή χειρουργική επιπλοκή αποτελεί η παραμονή μικρών λίθων, κυρίως αυτών που βρίσκονταν στην ουρήθρα κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και δεν μπόρεσαν αν αφαιρεθούν με την έκπλυση της ουρήθρας.
Πρόγνωση
Οι λίθοι από κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου και στρουβίτη μπορούν να προληφθούν με τη χορήγηση ειδικής δίαιτας. Παρόλα αυτά, η επανεμφάνισή τους δεν μπορει να αποκλειστεί και συμβαίνει, συνήθως, τα επόμενα 3-5 χρόνια από την πρώτη τους εμφάνιση.
Θεματικοί όροι: Ουροποιητικό Σύστημα, Παθολογία