Δοσολογικό σχήμα:
- Σκύλοι:
o 0,0025-0,005 mg/kg q12h PO (αυτή η δόση χρησιμοποιείται από τους περισσότερους καρδιολόγους)
o Σε ζώα <20 kg αρχική δόση 5-10 μg/kg q12h PO. Σε ζώα >20 kg αρχική δόση 0,22 mg/m2 q12h PO. H συγκέντρωση του φαρμάκου στο πλάσμα μετριέται όπως περιγράφεται παρακάτω και η δόση αυξάνεται σταδιακά ή μειώνεται μέχρι η συγκέντρωσή του στο πλάσμα να φτάσει τα θεραπευτικά επίπεδα.
- Γάτες (χρησιμοποιείται σπάνια): 0,008 mg/kg q48-72h. Οι συγκεντρώσεις του φαρμάκου στο πλάσμα καθορίζουν το δοσολογικό σχήμα.
Το δοσολογικό σχήμα καθορίζεται από τις συγκεντρώσεις του φαρμάκου στο πλάσμα 3-7 ημέρες μετά την εκκίνηση της θεραπείας ή την αλλαγή του δοσολογικού σχήματος και 6-8h μετά τη χορήγησή του. Οι θεραπευτικές συγκεντρώσεις είναι 1-2 ng/ml. Παρόλα αυτά αρκετά ζώα εμφανίζουν σημάδια τοξικότητας σε συγκέντρωση 2 ng/ml. Για αυτό οι περισσότεροι καρδιολόγοι στοχεύουν συγκεντρώσεις 0,5-1,5 ng/ml. Συγκεντρώσεις 2,5 ng/ml θεωρούνται τοξικές.
Δράση: Αναστέλλει την Na+-K+ATPase.
Χρήση: Θεωρητικά η διγοξίνη ενδείκνυται για κάθε ζώο με καρδιακή ανεπάρκεια και υπερκοιλιακή ταχυκαρδία. Κυρίως χρησιμοποιείται για τον έλεγχο του κοιλιακού ρυθμού σε περιπτώσεις κολπικού ινιδισμού.
Αντενδείξεις: Συχνές κοιλιακές αρρυθμίες ή κολποκοιλιακός αποκλεισμός.
Ανεπιθύμητες ενέργειες: Οι γάτες είναι περισσότερο ευαίσθητες στην τοξίκωση από digoxin. Η υποκαλιαιμία προδιαθέτει σε τοξίκωση. Σημάδια τοξίκωσης είναι η ανορεξία, ο έμετος, η διάρροια, η κατάπτωση και οι αρρυθμίες (π.χ. κολποκοιλιακός αποκλεισμός, κοιλιακή διδυμία, κοιλιακή ή κολπική ταχυκαρδία με κολποκοιλιακό αποκλεισμό, πολύμορφες κοιλιακές εκτακτοσυστολές). Για τον έλεγχο αρρυθμιών από digoxin μπορεί να χρησιμοποιηθεί lidocaine, phenytoin, procainamide. Ενδοφλέβια έγχυση μπορεί να προκαλέσει αγγειοσύσπαση.
Αλληλεπιδράσεις: Τα αντιόξινα και τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα, το cimetidine και metoclopramide μπορεί να μειώσουν την απορρόφηση του digoxin από το γαστρεντερικό σύστημα. Τα παρακάτω φάρμακα μπορεί να αυξήσουν τη συγκέντρωσή του στο αίμα: amiodarone, αντιμουσκαρινικά, diazepam, erythromycin, διουρητικά θειαζίδης και αγκύλης του Henle (υποκαλιαιμία), oxytetracycline, quinidine και verapamil.