Με μία ματιά:
Δοσολογικό σχήμα:
- Σκύλοι:
o 10-15 mg/kgq 8-12hPO
o 10 mg/kg q12h IV
- Γάτες: Αντενδείκνυται
Δράση: Ο ακριβής μηχανισμός δράσης δεν είναι γνωστός αλλά φαίνεται πως έχει κεντρική (ΚΝΣ) και όχι περιφερική δράση.
Χρήση: Για την αντιμετώπιση ήπιου και μέτριου πόνου και ως αντιπυρετικό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με codeine ή tramadol. Μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε σκύλους με χρόνια νεφρική νόσο για την αντιμετώπιση χρόνιου πόνου. Έχει πολύ ήπια αντιφλεγμονώδη δράση. Η επίδρασή του στο γαστρεντερικό σύστημα είναι μικρή και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ζώα με γαστρικό έλκος. Η διαφορά της τοξικής από τη θεραπευτική δόση είναι μικρή στη γάτα και ο κίνδυνος υπερδοσίας σε αυτό το είδος είναι υψηλός. Η ενέσιμη χορήγηση μπορεί να παρέχει περιεγχειρητική αναλγησία στους σκύλους ιδιαίτερα σε αυτούς που δεν ανέχονται τα ΜΣΑΦ.
Αντενδείξεις: Μη χρησιμοποιείτε στις γάτες γιατί δε διαθέτουν τη μεταβολική οδό της γλυκουρονιδίασης που χρειάζεται για το μεταβολισμό του acetaminophen.
Ανεπιθύμητες ενέργειες: Η υπερδοσία μπορεί να προκαλέσει ηπατική νέκρωση. Σε περίπτωση υπερδοσίας χορηγείστε methionine PO ή acetylcysteine IV.
Πληροφορίες για ιδιοκτήτες:
- Χορηγήστε ακριβώς όπως συνταγογραφήθηκε.
- Μην δώσετε αυτό το φάρμακο σε γάτες.
- Κρατήστε το μακριά από παιδιά.
Αλληλεπιδράσεις: To metoclopramide ενισχύει την απορρόφηση ενισχύοντας τη δράση του.
Υπερδοσία: Σε υπερδοσία στο σκύλο έχει αναφερθεί έμετος, κατάπτωση, μεθαιμοσφαιριναιμία, οίδημα προσώπου, αυξημένη ALT, οίδημα του επιπεφυκότα και μυϊκός τρόμος. Στη γάτα έχουν αναφερθεί μεθαιμοσφαιριναιμία, κυάνωση, κατάπτωση, έμετος υποθερμία και ανορεξία. Η αντιμετώπιση της υπερδοσίας γίνεται με πλύση στομάχου, όταν είναι εφαρμόσιμη, και υποστηρικτικά μέτρα. Περαιτέρω θεραπεία περιλαμβάνει χορήγηση acetylcysteine, s-adenosylmethionine (SAMe), οξυγονοθεραπεία και μετάγγιση αίματος.
Φαρμακολογία:
Η αναστολή σύνθεσης προσταγλανδινών μόνο μερικώς εξηγεί τη θεραπευτική δράση των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ). Εκτός της περιφερικής αντιφλεγμονώδους δράσης τους, κάποια ΜΣΑΦ ίσως έχουν κεντρική αναλγητική ή και αντιφλεγμονώδη δράση. Παρόλα αυτά, τα περισσότερα περνούν δύσκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Η παρακεταμόλη (ακεταμινοφαίνη) περνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και φαίνεται πως η αναλγητική και αντιπυρετική ικανότητά της οφείλεται στη δράση της στο ΚΝΣ. Από πρόσφατες αναφορές φαίνεται πως η παρακεταμόλη δρα αναστέλλοντας τους υποδοχείς 5-ΗΤ3 και τα COX3. Δεν δρα σε περιφερικά COX. Παρά το γεγονός πως η παρακεταμόλη δε θεωρείται πως έχει σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση, φαίνεται πως είναι όσο δραστική όσο η ασπιρίνη στην αντιμετώπιση του μυοσκελετικού πόνου.
Το πλεονέκτημα της παρακεταμόλης έναντι των υπόλοιπων ΜΣΑΦ είναι το ευρή φάσμα ασφάλειάς της στο σκύλο. Η παρακεταμόλη δεν έχει προξενήσει γαστρική ή νεφρική βλάβη στο σκύλο όταν χορηγείται στην εγκεκριμένη δόση και ενδείξεις τοξικότητας παρατηρήθηκαν σε σκύλους όταν η δόση ξεπέρασε τα 100 mg/kg (SavidesMC, OehmeFW, NashSL, etal: The toxicity and biotransformation of single doses of acetaminophen in dogs and cats. Toxicol Appl Pharmacol 74:26, 1984. – http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6729821 ). Οι κλινικές αναφορές σχετικές με τη χρήση παρακεταμόλης στο σκύλο είναι ελάχιστες. Χρησιμοποιήθηκε σε σκύλους με οστεοαρθρίτιδα σε συνδυασμό με κωδεΐνη κατά τη διάρκεια μίας μελέτης χωρίς να αναφερθούν παρενέργειες. Η παρακεταμόλη δεν είναι εγκεκριμένη από τον FDA και από ελεγκτικούς οργανισμούς αρκετών άλλων χωρών για χορήγηση στα ζώα.
