Τα καρικινικά κύτταρα των κακόηθων νεοπλασιών έχουν την τάση να περνούν στη συστηματική κυκλοφορία του αίματος και να μεταναστεύουν σε άλλους ιστούς όπου προκαλούν τη δημιουργία νέων μαζών. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται οι μεταστάσεις. Δυστυχώς, πολλές φορές όταν γίνεται η διάγνωση μίας νεοπλασίας, κάποια κύτταρα έχουν ήδη μεταναστεύσει σε άλλους ιστούς. Άρα παρά την αφαίρεση της μάζας, είναι πιθανό σε κάποιο χρονικό διάστημα από τη χειρουργική επέμβαση να γίνουν εμφανείς μεταστατικές εστίες σε πολλούς άλλους ιστούς.

Η χημειοθεραπεία γίνεται σε μία προσπάθεια τα κύτταρα που έχουν ήδη μεταναστεύσει σε άλλους ιστούς, και δυνητικά μπορούν να προκαλέσουν τη δημιουργία μαζών, να καταστραφούν. Σε κάποια ήδη νεοπλασιών με μεγάλη τάση για μετάσταση θωρούμε βέβαιο πως κάποια κύτταρα έχουν ήδη μεταναστεύσει κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Παρόλα αυτά, το ενδεχόμενο μετάστασης είναι πάντα υπαρκτό, παρά τη χημειοθεραπεία, ανάλογα με τον τύπο της νεοπλασίας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το είδος νεοπλασίας από το οποίο πάσχει η γάτα σας πρέπει να απευθυνθείτε στον κτηνίατρό σας ή σε κτηνίατρο με εξειδίκευση στην ογκολογία ή παθολογία ζώων συντροφιάς.

Στη γάτα η πιο συχνή νεοπλασία του εντέρου είναι το λέμφωμα(Brodey 1966;Engle and Brodey 1969; Head 1976) με κύρια σημεία εντόπισης τη νήστιδα και τον ειλεό. Παρότι δεν αναφέρεται η ιστοπαθολογική διάγνωση της εντοπισθείσας νεοπλασίας, το γεγονός ότι υπήρχε διόγκωση των μεσεντέριων λεμφαδένων,παραπέμπει το πιθανότερο στην διάχυτη μορφή του εντερικού λεμφώματος.Οι γάτες με εντερικό τύπο λεμφώματος ανευρίσκονται θετικές στον ιό της λευχαιμίας σε ποσοστό χαμηλότερο από το 25%, σε αντίθεση με τον πολυκεντρικό ή θυμικό τύπο λεμφώματος.Δυστυχώς η ακτινοθεραπεία που δεν υπάρχει στην Ελλάδα,ούτως ή άλλως δεν έχει εφαρμογή στο λέμφωμα του πεπτικού συστήματος, παρά μόνο στις εντοπισμένες μορφές πχ. στο ρινικό λέμφωμα ή στο λέμφωμα του μεσοπνευμονίου. Η χημειοθεραπεία αποτελεί μέθοδο εκλογής μετά την πολύ σωστή διενέργεια του χειρουργείου. Υπάρχουν πολλά πρωτόκολλα χημειοθεραπείας καλά ανεκτά από τη γάτα, με την προυπόθεση των τακτικών αιματολογικών ελέγχων και ο μέσος όρος επιβίωσης είναι 40 εβδομάδες(Ζwahlen CH, Lucroy MD, Kraegel SA et al, 1998).
Βασιλική Σταθοπούλου, GPCertSAM, GPCertEndo