Ο βήχας είναι ένα σύμπτωμα που μπορεί να εκδηλωθεί σε διάφορες καταστάσεις του αναπνευστικού η του καρδιαγγειακού συστήματος.

Μεταξύ των καταστάσεων που μπορεί να εκδηλωθούν με βήχα είναι οι αλλεργίες, η τραχειοβρογχίτιδα, η βρογχοπνευμονία, η χρόνια βρογχίτιδα, το collapsus της τραχείας, η εισπνοή ξένων σωμάτων, η παράλυση του λάρυγγα και οι νεοπλασίες.

Η τραχειοβρογχίτιδα ή λοιμώδες αναπνευστικό σύνδρομο του σκύλου είναι μία ασθένεια που μεταδίδεται όταν ο σκύλος έρχεται σε επαφή με μεγάλο αριθμό άλλων σκύλων όπως σε πάρκα και ξενοδοχεία ζώων. Παρόλα αυτά, η νόσος μπορεί να μεταδοθεί και όταν ο σκύλος ή οι κηδεμόνες του επισκεφτούν κτηνιατρεία ή άλλες εγκαταστάσεις όπου βρίσκονται ζώα.

Το σύνδρομο προκαλείται από πληθώρα ιών και βακτηριδίων. Ιοί που μπορούν να παίξουν ρόλο στην εκδήλωση του νοσήματος είναι ο ερπητοϊός του σκύλου (CHV), o αδενοϊός τύπου 2 (CAV-2), o ιός της νόσου του Carre (CDV), ο ιός της παραγρίππης του σκύλου (CPiV), ο κοροναϊός του αναπνευστικού συστήματος του σκύλου (CRCoV) και ο ιός της γρίππης του σκύλου (CIV). Η νόσος μπορεί να επιπλακεί και με βακτηριακές μολύνσεις του αναπνευστικού συστήματος από βακτηρίδια όπως Mycoplasma spp., Bordetella bronchiseptica και Streptococcus equi.

Το ακριβές αίτιο της τραχειοβρογχίτιδας του σκύλου δεν είναι δυνατό να εντοπιστεί μόνο από τα κλινικά συμπτώματα καθώς όλοι οι παραπάνω λοιμώδεις παράγοντες προκαλούν παρόμοια συμπτώματα.

Στα περισσότερα ζώα η νόσος αυτοπεριορίζεται μέσα σε 7-10 ημέρες. Αν τα συμπτώματα διαρκέσουν περισσότερο από 10 ημέρες ή αν συνυπάρχουν συμπτώματα που υποδηλώνουν βακτηριδιακή πνευμονία, όπως πυώδες έκκριμα από τη μύτη και τους οφθαλμούς, πυρετός, ανορεξία και κατάπτωση, συστήνεται να επιχειρείται αιτιολογική διάγνωση της νόσου. Σε αυτά τα ζώα συστήνεται ενδελεχής κλινικός έλεγχος, ακτινογραφίες θώρακα, εξετάσεις αίματος και, αν είναι δυνατόν, καλλιέργεια από υλικό που λαμβάνεται με τραχειοβρογχικές πλύσεις.

Η τραχειοβρογχίτιδα που δε συνοδεύεται από πνευμονία, συνήθως, αυτοϊάται μέσα σε 7-10 ημέρες. Έτσι, σε ζώα με συμπτώματα μικρότερης διάρκειας και με καλή γενική κατάσταση και όρεξη ίσως να μη χρειάζεται να χορηγηθεί θεραπεία. Σε κάποια ζώα, όπως σε αυτά που έχουν μολυνθεί από Bordetella bronchiseptica, ο βήχας μπορεί να επιμείνει για 10-30 ημέρες. Σε περίπτωση που ο βήχας είναι έντονος και δε συνοδεύεται από έκκριση υγρών (ξηρός βήχας) μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιβηχικά. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν μόνο αφού ο/η κτηνίατρός σας εξετάσει το ζώο.

Αντιμικροβιακά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση που υπάρχει υποψία βακτηριδιακής λοίμωξης αλλά πρέπει να συνταγογραφηθούν από τον/την κτηνίατρό σας. Μην χορηγείται αντιμικροβιακά χωρίς να σας έχει υποδειχθεί από τον/την κτηνίατρο.

Σε κάθε περίπτωση σας συστήνουμε να κλείσετε ένα ραντεβού με τον κτηνίατρό σας ώστε να εξετάσει το σκύλο σας και να σας κατευθύνει αναλόγως.

Ελπίζουμε οι πληροφορίες που βρήκατε εδώ να ήταν διαφωτιστικές

Βιβλιογραφικές πηγές:

Bonagura, John D.; Twedt, David C. (2013-12-01). Kirk’s Current Veterinary Therapy XV (Kindle Location 43688). Elsevier Health Sciences. Kindle Edition.