Tο ρίσκο μιας χειρουργικής επέμβασης σίγουρα αυξάνει με την αύξηση της ηλικίας ενός ζώου καθώς υπάρχει η φυσιολογική φθορά όλων των οργάνων. Παρόλα αυτά, για να μπορέσει να απαντηθεί η ερώτηση τί αναισθησιολογικού ρίσκου είναι ένα ζώο θα πρέπει να εξεταστεί από κτηνίατρο ή ειδικό αναισθησιολόγο, ο οποιός θα συνεκτιμήσει τα στοιχεία που θα προέρχονται από το ιστορικό, την κλινική εξέταση και τις αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις. Οι τελευταίες θα δώσουν πληροφορίες και για την κατάσταση του ήπατος. Το ήπαρ παίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό των φαρμάκων. Εάν υπάρχει κάποιο ενεργό ή χρόνιο πρόβλημα τότε θα πρέπει να τροποποιηθεί το αναισθητικό πρωτόκολο ανάλογα με την κατάστασή του.

Σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία μία γάτα θεωρείται υπερήλικη όταν είναι μεγαλύτερη, από 12-14 χρόνια. Οπότε, εάν τα αποτελέσματα από την κλινική εξέταση και τις εργαστηριακές εξετάσεις είναι φυσιολογικά, τότε δεν θα έλεγα ότι είναι υψηλού αναισθησιολογικού ρίσκου.

Συνοψίζοντας, καθώς τα πλεονεκτήματα της στείρωσης είναι πολλά, θα σας συμβούλευα να επισκευτείτε έναν κτηνίατρο ώστε να εξετάσει το ζώο σας και να συζητήσετε την διαδικασία.

BSAVA Manual of Canine and Feline Anaesthesia and Analgesia, Second ed, 2007.
Hughes JML, Anaesthesia for the geriatric dog and cat (2008). Irish Veterinary Journal, 61, 6, 380-387.

Αναστασία Παπαστεφάνου DVM, PhD Αναισθησιολογίας και Εντατικής Θεραπείας Α.Π.Θ.