Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για την άσκηση στα ζώα
Πότε ξεκινά η άσκηση στα κουτάβια;
Τα κουτάβια ζουν με τη μητέρα τους τις πρώτες οκτώ εβδομάδες της ζωής τους. Έτσι κουτάβια κάτω των τριών μηνών δε χρειάζονται «περιπάτους», αλλά πρόσβαση σε ένα χώρο (εντός ή εκτός σπιτιού), όπου μπορούν να δραστηριοποιούνται για λίγα λεπτά αρκετές φορές την μέρα, με αρκετές ενδιάμεσες παύσεις ξεκούρασης.
Πόση ώρα πρέπει να ασκείται ένα κουτάβι καθημερινά;
Σύμφωνα με το Kennel Club του Ηνωμένου Βασίλειου ένα κουτάβι χρειάζεται πέντε λεπτά ήπιας δραστηριότητας έως δύο φορές την ημέρα για κάθε μήνα της ηλικίας του. Με άλλα λόγια, ένα 3 μηνών κουτάβι χρειάζεται 15 λεπτά άσκησης, ένα 4 μηνών 20 λεπτά και ούτω καθεξής.
Υπάρχει υπερβολική άσκηση για ένα κουτάβι;
Τα κουτάβια σε μικρή ηλικία έχουν χαλαρές αρθρώσεις και όχι καλά ανεπτυγμένη μυϊκή μάζα που να μπορεί να τα υποστηρίζει σε μεγάλες ή έντονες δραστηριότητες. Αν κατά τη διάρκεια της άσκησης διαπιστώσετε ότι το κουτάβι δεν σας ακολουθεί, ή αν αργότερα την ίδια ημέρα (ή την επόμενη) το κουτάβι είναι πολύ κουρασμένο για τις συνήθεις δραστηριότητες, τότε έχετε υπερβεί τα όρια της αντοχής του.
Ποίοι είναι οι κίνδυνοι σε μικρή ηλικία;
Σε μικρές ηλικίες είναι εύκολοι οι τραυματισμοί των οστών και των αρθρώσεων, ενώ επίσης ελλοχεύουν και προβλήματα με κληρονομικό, περιβαλλοντολογικό ή διατροφικό χαρακτήρα. Μέχρι πρότινος πιστεύαμε ότι η ταχεία ανάπτυξη και το υψηλό σωματικό βάρος είναι οι κύριοι παράγοντες -πέρα της κληρονομικής προδιάθεσης- που αυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης δυσπλασίας των ισχίων. Μία πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Νορβηγίας σε 500 μεγαλόσωμους σκύλους (μεταξύ των οποίων και LabradorRetrievers) κατέδειξε ότι η δυσπλασία των ισχίων του σκύλου επηρεάζεται σε μεγαλύτερο βαθμό απ ‘ότι πιστευόταν από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα κουτάβια. Συγκεκριμένα, η νέα έρευνα έδειξε ότι η φυλή που είχε τον αργότερο ρυθμό ανάπτυξης είχε την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης δυσπλασίας των ισχίων (Νέας Γης 36%), ενώ εκείνη με τον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης είχε το χαμηλότερο ποσοστό (ιρλανδικό Wolfhound 10%).
Τι μπορώ να κάνω για πρόληψη;
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, κουτάβια που έως την ηλικία των 3 μηνών ασκούνται σε μαλακό έδαφος και δεν ανεβαίνουν σκάλες ήταν λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν δυσπλασία στα ισχία. Έτσι απλά προληπτικά μέτρα στο πρώτο τρίμηνο της ζωής δρουν προστατευτικά, εξασφαλίζοντας μία καλύτερη ποιότητα ζωής στο ζώο. Συνιστάται μέτρο στη δραστηριότητα (διαλείπουσες βόλτες μικρού μήκους και διάρκειας σε μαλακές επιφάνειες) και αποφυγή ανάβασης σκαλιών κατά την κουταβίσια ηλικία. Επίσης, να αποφεύγονται τα ψηλά άλματα για την προστασία των αρθρώσεων των ισχίων, ώμων, αγκώνων και της καταπόνησης της μέσης.
Πότε θεωρείται «κινητικά» ενήλικο ένα ζώο;
Η «κινητική» ενηλικίωση εξαρτάται άμεσα από την επαρκή ανάπτυξη του σκελετού. Ζώα με σωματικό βάρος έως 11 κιλά μπορούν να αυξήσουν τη δραστηριότητά τους σε επίπεδα ενήλικου σκύλου όταν είναι 9 μηνών, μεγαλύτερα ζώα (11-45 κιλά) θα πρέπει να περιμένουν έως την ηλικία των 14 μηνών, ενώ γιγαντόσωμα ζώα άνω των 45 κιλών, θα πρέπει να περιμένουν έως την ηλικία των 18 μηνών.
Πόση άσκηση χρειάζεται ένα ενήλικο ζώο;
Ένα ενήλικο ζώο χρειάζεται από 30 λεπτά έως 2 ώρες κίνησης καθημερινά, με σταδιακή αύξηση στην ένταση της δραστηριότητας.
Πώς μπορώ να μάθω εάν ο σκύλος μου ασκείται αρκετά;
Η φυλή και η ηλικία είναι οι δύο μεγάλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Μην κάνετε υπερβολές. Αν το 5 μηνών κουτάβι σας έχει παίξει με έναν άλλο σκύλο για μισή ώρα, δε χρειάζεται να κάνει και την προγραμματισμένη βόλτα άσκησης. Το περπάτημα και το παιχνίδι είναι εφάμιλλες μορφές κίνησης. Είναι ο συνολικός χρόνος που μετράει.
Ποια είναι τα προτερήματα της άσκησης;
Κύριο προτέρημα είναι η ψυχική ευεξία, επέκταση της καλής ποιότητας της ζωής του ζώου, σωματική άσκηση, μείωση των προβλημάτων πέψης και δυσκοιλιότητας, μείωση άτακτης συμπεριφοράς (σκάψιμο, μάσημα, υπερκινητικότητα), κοινωνικοποίηση και μείωση φόβου. Πολλοί ιδιοκτήτες διαπιστώνουν ότι το τακτικό υπαίθριο παιχνίδι και οι περίπατοι μειώνουν την άτακτη συμπεριφορά του ζώου τους.
Τι είδους άσκηση;
- Τρέξιμο: Ορισμένες φυλές ζώων είναι καλύτερα προσαρμοσμένες στο τρέξιμο από άλλες. Μην επιβάλλετε το τρέξιμο σε ένα ζώο το οποίο δεν θέλει να ακολουθήσει τέτοιους ρυθμούς κίνησης. Το τρέξιμο δεν συνιστάται κατά την κουταβίσια ηλικία και πριν την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του μυοσκελετικού ιστού, καθότι δεν γνωρίζουμε αν οι αρθρώσεις καταστρέφονται λόγω παρατεταμένης άσκησης ή αυξημένης καταπόνησης,
- Κολύμβηση: Χρησιμοποιείστε σωσίβιο ακόμη και σε έμπειρους κολυμβητές που θα βοηθήσει να κρατήσει το κεφάλι τους πάνω από το νερό. Αν σε ένα ζώο δεν αρέσει το νερό, μην το ζορίζετε. Στο τέλος της δραστηριότητας, στεγνώστε τα αυτιά του σκύλου σας και ξεπλύνετε επιμελώς το σώμα και τα άκρα του από την άμμο και το θαλασσινό νερό.
Μερικές σκέψεις πριν ξεκινήσετε:
Επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας για έναν κλινικό έλεγχο. Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ένα πρόγραμμα άσκησης, κατάλληλο για την ηλικία, τη φυλή και την φυσική κατάσταση του σκύλου σας.
- Μην ασκείτε το ζώο μετά από γεύμα όταν το στομάχι του είναι φουσκωμένο και έχει ξεκινήσει η διαδικασία της πέψης του φαγητού.
- Οποιαδήποτε έντονη δραστηριότητα δεν συνιστάται για σκυλιά των οποίων η ανάπτυξη του οστέινου σκελετού δεν έχει ολοκληρωθεί.
- Οι βραχυκεφαλικές φυλές δεν είναι κατάλληλες για αερόβια άσκηση και παρουσιάζουν έντονη δυσκολία στην αναπνοή όταν ασκούνται, ειδικά σε θερμότερα κλίματα.
- Ζώα με μυοσκελετικά προβλήματα, όπως η δυσπλασία του ισχίου, του αγκώνα, η ρήξη χιαστού, η αρθρίτιδα, αλλά και προβλήματα της σπονδυλικής στήλης, δεν πρέπει να εξαναγκάζονται να ασκούνται, αλλά να κάνουν στοχευμένες για το πρόβλημά τους ασκήσεις κινησιοθεραπείας.
Προσοχή στην θερμοπληξία. Βεβαιωθείτε ότι το ζώο σας έχει πρόσβαση σε νερό και σκιά. Εάν έχετε ένα άτριχο ή ανοιχτόχρωμο σκύλο χρησιμοποιήστε αντηλιακό στις εκτεθειμένες περιοχές όπως η μύτη, τα άκρα αυτιών και το στομάχι.
Επιτρέπεται η άσκηση σε ζώα ώριμης, προχωρημένης ηλικίας;
Ακόμα και σε ηλικιωμένα ζώα, η ελεγχόμενη άσκηση είναι σημαντική. Απλά μην το παρακάνετε. Ξεκινήστε με σύντομους περιπάτους πρώτα αυξάνοντας σταδιακά την απόσταση ή προτιμείστε περπάτημα σε υδατοδιάδρομο όπου με τη βοήθεια της άνωσης του νερού, μειώνεται η επιβάρυνση στις αρθρώσεις του ζώου, ενώ γίνεται μυϊκή ενδυνάμωση.
Κοντογεώργου Χρ. Ναταλία DVM, CCRP
Κτηνίατρος με ειδίκευση στην κινητική αποκατάσταση των ζώων
Info: [email protected]
Tel: 2130052902
Μπορεί να σας ενδιαφέρουν:
Θεματικοί όροι: Φυσιοθεραπεία
