Close

Title


Συνδεθείτε στο Vetmenow με το Username που καταχωρίσατε κατά την εγγραφή σας και το password που λάβατε στο email σας. Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα, επικοινωνήστε μαζί μας στο [email protected].

Εντάξει
Close

Σύνδεση


Συνδεθείτε στο Vetmenow με το Username που καταχωρίσατε κατά την εγγραφή σας και το password που λάβατε στο email σας. Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα, επικοινωνήστε μαζί μας στο [email protected].

  • Username:
  • Κωδικός:

Νέος χρήστης;


Αν είστε Νέος Χρήστης, αποκτήστε ένα δωρεάν λογαριασμό στο Vetmenow.

Δωρεάν εγγραφή Κτηνιάτρου
Δωρεάν εγγραφή Κηδεμόνα
Close

Δημιουργία λογαριασμού κτηνιάτρου


Συμπληρώστε τη διεύθυνση ηλεκτρονικού σας ταχυδρομείου και το username που επιθυμείτε για το λογαριασμό σας και πατήστε "Εγγραφή" για να σας αποσταλεί ο κωδικός πρόσβασης.

  • Email:
  • Username:
  •  
  • Αν έχετε κωδικό κεντρικού καταστήματος παρακαλώ συμπληρώστε τον παρακάτω.
  • Κωδικός:
  •  
Close

Ξέχασα τον κωδικό μου


"Στο πεδίο "Κωδικός επανάκτησης" συμπληρώστε τον 16-ψήφιο κωδικό που σας δόθηκε την πρώτη φορά που συνδεθήκατε στο Vetmenow"

  • Username:
  • Κωδικός επανάκτησης:
  • Νέος κωδικός:
Close

Δημιουργία λογαριασμού κηδεμόνα


Συμπληρώστε τη διεύθυνση ηλεκτρονικού σας ταχυδρομείου και το username που επιθυμείτε για το λογαριασμό σας και πατήστε "Εγγραφή" για να σας αποσταλεί ο κωδικός πρόσβασης.

  • Email:
  • Username:
  •  

Σακχαρώδης διαβήτης στη γάτα


Σακχαρώδης διαβήτης στη γάτα

Σακχαρώδης διαβήτης στη γάτα

Ο Σακχαρώδης διαβήτης στη γάτα εκδηλώνεται με αυξημένη συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα και στα ούρα.

Η ασθένεια εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη, ορμόνη υπεύθυνη για τη χρήση της γλυκόζης από τους ιστούς. Όταν η συγκέντρωση της ινσουλίνης μειώνεται, η συγκέντρωση της γλυκόζης αυξάνεται.

Τα συμπτώματα της ασθένειας οφείλονται στην αυξημένη συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα.

Αιτιολογία

Στις ανεπτυγμένες χώρες οι περισσότερες δεσποζόμενες γάτες με διαβήτη πάσχουν από διαβήτη τύπου 2. Ο διαβήτης τύπου 2 χαρακτηρίζεται από σχετικά ελλιπή έκκριση ινσουλίνης από το πάγκρεας και ανοχή στην ινσουλίνη.

Λίγες γάτες πάσχουν από άλλες ειδικές μορφές διαβήτη που προκαλούνται από καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος και σχετίζονται με καταστάσεις όπως η παγκρεατίτιδα και η νεοπλασία του παγκρέατος ενώ άλλες πάσχουν από έντονη ανοχή στην ινσουλίνη λόγω καταστάσεων όπως η ακρομεγαλία ή η χορήγηση κορτιζονούχων φαρμάκων.

Η ανοχή στην ινσουλίνη χαρακτηρίζεται από αντίσταση των ιστών να καταναλώσουν γλυκόζη παρά την ύπαρξη ινσουλίνης στο αίμα και παίζει σημαντικό ρόλο στο σακχαρώδη διαβήτη της γάτας.

Οι γάτες με σακχαρώδη διαβήτη είναι, κατά μέσο όρο, έξι φορές λιγότερο ευαίσθητες στην ινσουλίνη από ότι οι υγιείς γάτες. Η ανοχή στην ινσουλίνη προκαλείται με διάφορους μηχανισμούς.

Οι πιο σημαντικοί παράγοντες που σχετίζονται με την ανοχή στην ινσουλίνη είναι τα γονίδια (γενότυπος), η παχυσαρκία και η μειωμένη άσκηση. Φάρμακα, όπως η κορτιζόνη και τα προγεσταγόνα, μπορούν, επίσης, να προκαλέσουν ανοχή στην ινσουλίνη.

Θεραπεία

Η θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη της γάτας περιλαμβάνει αλλαγή της δίαιτας και χορήγηση ινσουλίνης και άλλων φαρμάκων από το στόμα.

Η συχνότητα εμφάνισης του διαβήτη αυξάνει καθώς προδιαθέτοντες παράγοντες όπως η παχυσαρκία και η έλλειψη άσκησης γίνονται πιο συχνοί. Αυτοί οι παράγοντες πρέπει, επίσης, να αντιμετωπιστούν προκειμένου να επιτευχθεί ύφεση της ασθένειας.

Δίαιτα: Η σωστή δίαιτα είναι ένα σημαντικό κομμάτι της θεραπείας. Τροφή με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες μειώνει αισθητά τη μέση ημερήσια συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα προστατεύοντας τα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη (β-κύτταρα) από τη βλάβη που η υπεργλυκαιμία προκαλεί σε αυτά (τοξίκωση από γλυκόζη). Με τις τροφές αυτές μόνο το 12% της ενέργειας παρέχεται από υδατάνθρακες. Τροφές με ακόμη χαμηλότερη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες (5% της ενέργειας) έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, μπορεί να μην είναι ισορροπημένες και να έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε φώσφορο. Αυτές οι τροφές πρέπει να χορηγούνται με ιδιαίτερη προσοχή δεδομένης της συχνής συνύπαρξης νεφρικής νόσου στις γάτες με σακχαρώδη διαβήτη. Σε περίπτωση παχυσαρκίας, πρέπει να ληφθούν μέτρα αδυνατίσματος του ζώου.

Ινσουλίνη: Η χορήγηση της ινσουλίνης είναι το σημαντικότερο κομμάτι της θεραπείας σε γάτες με σακχαρώδη διαβήτη. Ινσουλίνη πρώτης επιλογής είναι το glargine και detemir. Η θεραπεία με ινσουλίνη είναι σημαντικό να ξεκινά άμεσα και απαιτεί στενή παρακολούθηση των συγκεντρώσεων της γλυκόζης του αίματος είτε από τον/την κτηνίατρο είτε στο σπίτι. Εναλλακτικά, το ούρο μπορεί να ελέγχεται για την ύπαρξη γλυκόζης (γλυκοζουρία) και το ζώο να παρακολουθείται για συμπτώματα υπεργλυκαιμίας η υπογλυκαιμίας. Η υπεργλυκαιμία μπορεί να προκαλέσει πολυουρία και πολυδιψία ενώ η υπογλυκαιμία κατάπτωση, τρόμο και επιληπτικές κρίσεις. Συζητήστε με τον/την κτηνίατρό σας ώστε να οργανώσετε το κατάλληλο πρόγραμμα θεραπείας με ινσουλίνη για τη γάτα σας.

Υπογλυκαιμικές ουσίες: Οι υπογλυκαιμικές ουσίες που χορηγούνται από το στόμα, όπως το glipizide, δεν είναι φάρμακα πρώτης επιλογής καθώς δεν μπορούν να ελέγξουν τη συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα τόσο καλά όσο η ινσουλίνη και επειδή τα ποσοστά θεραπείας που επιτυγχάνονται με τη χορήγησή τους είναι μικρά (<20%).

Πρόγνωση

Μέσα σε ημέρες ή μήνες από την εκκίνηση της θεραπευτικής αγωγής, σε ένα ποσοστό των ζώων η συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα διατηρείται στα φυσιολογικά επίπεδα χωρίς τη χορήγηση αγωγής. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται διαβητική ύφεση.

Το ποσοστό των γατών που επιτυγχάνουν διαβητική ύφεση εξαρτάται από το πόσο γρήγορα ξεκίνησε η θεραπεία, τον τύπο της θεραπείας και το αίτιο του διαβήτη. Για να επιτευχθεί ύφεση χρειάζεται να υπάρχουν λειτουργικά β-κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη.

Γάτες σε ύφεση είναι πιθανό να υποτροπιάσουν μέσα σε εβδομάδες ή μήνες. Για αυτό είναι σημαντικό τα ζώα που βρίσκονται σε ύφεση να παρακολουθούνται από τους ιδιοκτήτες με εβδομαδιαίο έλεγχο συγκέντρωσης γλυκόζης του αίματος στο σπίτι. Με την άμεση χορήγηση θεραπείας, κάποιες γάτες μπορούν να ξαναπεράσουν σε κατάσταση ύφεσης.

Συνοπτικά, η θεραπεία των διαβητικών γάτων, ιδανικά, περιλαμβάνει τη χορήγηση glargine ή detemir υποδορίως δύο φορές την ημέρα, τη χορήγηση τροφών με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και υψηλή σε πρωτεΐνες και το συχνό έλεγχο της συγκέντρωσης γλυκόζης στο αίμα (ώστε να προσαρμόζεται ανάλογα η δόση της ινσουλίνης). Με αυτό το πρωτόκολλο μπορεί να επιτευχθεί ύφεση στο 90% των γατών με πρωτοεμφανιζόμενο σακχαρώδη διαβήτη.

(Visited 14,250 times, 1 visits today)
comments powered by Disqus