Η Διατατική μυοκαρδιοπάθεια στο σκύλο

Η Διατατική μυοκαρδιοπάθεια στο σκύλο είναι μία πάθηση στην οποία ο καρδιακός μυς γίνεται αδύναμος και τα διαμερίσματα της καρδιάς διατείνονται.

Η καρδιά δεν μπορεί να στείλει αποτελεσματικά το αίμα προς τους ιστούς, το ζώο γίνεται αδύναμο και υγρό συσσωρεύεται στους πνεύμονες και στην κοιλιά.

Καθώς η καρδιά διευρύνεται, οι βαλβίδες της αυξάνουν σε διάμετρο με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κλείσουν καλά. Αυτό έχει σαν συνέπεια, κατά τη σύσπαση της καρδιάς, μία ποσότητα αίματος να επιστρέφει προς τις φλέβες αντί να προωθείται προς τις αρτηρίες και άρα να μειώνεται ακόμη περισσότερο η ποσότητα του αίματος που φεύγει προς την περιφέρεια.

Στη διατατική μυοκαρδιοπάθεια είναι αρκετά συχνή και η εμφάνιση αρρυθμιών, κυρίως κολπικής μαρμαρυγής και κοιλιακών εκτακτοσυστολών.

Πριν διαβάσετε αυτό το άρθρο ίσως να θέλετε να διαβάσετε πως λειτουργεί η καρδιά.

Αιτιολογία

Η διατατική μυοκαρδιοπάθεια στο σκύλο είναι συχνή στις μεγαλόσωμες και γιγαντόσωμες φυλές σκύλων και στα Americancockerspaniels.

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν βρίσκεται κάποιο αίτιο (ιδιοπαθής ασθένεια) αλλά η ασθένεια κληρονομείται σε συγκεκριμένες οικογένειες boxerκαι Dobermanpinschers.

Η έλλειψη από τη διατροφή ταυρίνης και L-καρνιτίνης μπορεί να προκαλέσει διατατική μυοκαρδιοπάθεια στα Americancockerspaniels. Η έλλειψη ταυρίνης μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση της νόσου και στα golderretrieverκαι Newfoundland.

Λιγότερο συχνά αίτια είναι η μυοκαρδίτιδα (φλεγμονή του καρδιακού μυός), ορμονικές διαταραχές (υποθυρεοειδισμός, υποφλοιοεπινεφριδισμός, υπερθυρεοειδισμός) και μεγάλες δόσεις του χημειοθεραπευτικού φαρμάκου doxorubicin.

Κλινικά συμπτώματα

Τα συμπτώματα είναι δυνατό να εκδηλωθούν απότομα και περιλαμβάνουν εύκολη κόπωση, αδυναμία, κρύα πόδια, βήχα, ανορεξία, δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια), διάταση της κοιλιακής χώρας λόγω συγκέντρωσης υγρού (ασκίτης) και απώλεια μυϊκής μάζας.

Διάγνωση

Σκύλοι με οξέα συμπτώματα ίσως χρειαστεί να σταθεροποιηθούν προτού διενεργηθούν όλες οι εξετάσεις για τη λειτουργία της καρδιάς και των οργάνων που εξαρτώνται από αυτήν. Οι εξετάσεις μπορεί να συμπεριλάβουν:

• Ακτινογραφίες θώρακος και πιθανώς και κοιλίας.
• Υπερηχοτομογραφία καρδιάς (υπέρηχος καρδιάς).
• Ηλεκτροκαρδιογράφημα για την ανίχνευση αρρυθμιών.
• Βιοχημικές και αιματολογικές εξετάσεις.
• Ανάλυση του υγρού από την κοιλιά (ασκητικό υγρό).
• Συγκέντρωση ταυρίνης στο αίμα.

Θεραπεία

Αν το ζώο πάσχει από σοβαρού βαθμού καρδιακή ανεπάρκεια, χρειάζεται να νοσηλευτεί ώστε να του χορηγηθεί αγωγή όπως οξυγονοθεραπεία (ώστε να βελτιωθεί η οξυγόνωση των ιστών), διουρητικά (για τη μείωση του πνευμονικού οιδήματος), αγγειοδιασταλτικά (για τη μείωση του πνευμονικού οιδήματος) και αντιαρρυθμικά φάρμακα (για την αντιμετώπιση τυχόν αρρυθμιών).

Σε περίπτωση μέτριου βαθμού ανεπάρκειας, η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει στο σπίτι με τη χορήγηση αγωγής από το στόμα.

Αφού το ζώο σταθεροποιηθεί και η αναπνοή του βελτιωθεί, ξεκινά η μακροχρόνια αγωγή από το στόμα η οποία συνήθως περιλαμβάνει τα εξής:

• Φουροσεμίδη (Lasix): Χορηγείται για την αύξηση της διούρησης και την αποτροπή εκδήλωσης πνευμονικού οιδήματος. Συνήθως δίνεται για όλη τη διάρκεια ζωής του ζώου μόνη της ή σε συνδυασμό με άλλα διουρητικά. Το ζώο πρέπει να παρακολουθείται συνεχώς από κτηνίατρο για την προσαρμογή των δόσεων.
• Αναστολείς της αγγειοτενσίνης (ACEinhibitors) όπως η εναλαπρίλη, η βεναζεπρίλη και η ραμιπρίλη: Χορηγούνται για την αποτροπή των οιδημάτων. Δεν έχουν άμεσα αποτελέσματα αλλά φαίνεται πως βελτιώνουν την ποιότητα ζωής του ζώου μετά την πάροδο κάποιων εβδομάδων ή μηνών.
• Η πιμοβενδάνη είναι αγγειοδιασταλτικό και διευκολύνει την καρδιά να στείλει το αίμα στην περιφέρεια ενώ ταυτόχρονα αυξάνει τη συσπαστικότητά της αυξάνοντας έτσι την ποσότητα του αίματος που στέλνεται στην περιφέρεια με κάθε σύσπαση.
• Η διγοξίνη χορηγείται σε κάποια ζώα που πάσχουν από ταχυαρρυθμίες όπως ο κολπικός ινιδισμός.
• Οι β-αναστολείς, όπως το carvedilol, φαίνεται πως βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ζώων με διατατική μυοκαρδιοπάθεια. Άλλοι β-αναστολείς χορηγούνται για την αντιμετώπιση ταχυαρρυθμιών.
• Σε κάποιες περιπτώσεις άλλα φάρμακα, όπως οι αναστολείς ασβεστίου, ίσως χρειαστεί να χορηγηθούν για να ελέγξουν τον καρδιακό ρυθμό, όπως σε περίπτωση κολπικού ινιδισμού.

Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, οι σκύλοι με καρδιακή ανεπάρκεια δεν πρέπει να τρέφονται με τροφές που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε αλάτι ενώ πρέπει να αποφεύγεται η έντονη άσκησή τους.

Σε περίπτωση ανεπάρκειας ταυρίνης, χρειάζεται να χορηγηθεί ταυρίνη με την τροφή.

Παρακολούθηση

Οι σκύλοι με καρδιακή ανεπάρκεια πρέπει να εξετάζονται από τον/την κτηνίατρό σας ανά τακτά χρονικά διαστήματα για τον επανακαθορισμό των δόσεων των φαρμάκων και για την παρακολούθηση του καρδιακού τους ρυθμού και της γενικής τους κατάστασης.

Πρόγνωση

Σε περίπτωση που η διατατική μυοκαρδιοπάθεια δεν είναι ιδιοπαθής και άρα έχει βρεθεί το αίτιο που την προκαλεί (όπως η έλλειψη ταυρίνης), τότε η πρόγνωση είναι καλή, αν το αίτιο θεραπευτεί.

Στα ζώα με ιδιοπαθή νόσο η πρόγνωση ποικίλει. Ζώα των φυλών Dobermanκαι boxer, συνήθως, ζουν από μερικές εβδομάδες έως μήνες. Ζώα άλλων φυλών μπορεί να ζήσουν μέχρι ένα χρόνο ή και περισσότερο.

Η πρόγνωση είναι χειρότερη σε ζώα με κολπική μαρμαρυγή, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και αρρυθμίες οι οποίες δεν μπορούν να ελεγχθούν φαρμακευτικά.

Μπορεί να σας ενδιαφέρουν:

Καρδιακές αρρυθμίες στο σκύλο Διροφιλαρίωση στο σκύλο – Το σκουλήκι της καρδιάς του Αρρυθμογόνος μυοκαρδιοπάθεια των Boxers Αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια στο σκύλο Δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια στο σκύλο Διάταση και στροφή στομάχου στο σκύλο Αλλεργική αντίδραση στο σκύλο και στη γάτα Η συγκοπή στο σκύλο και στη γάτα Η αλήθεια για το σκύλο που λιποθυμά Collapsus τραχείας στο σκύλο Ερλιχίωση, η ασθένεια που μεταδίδεται με το τσιμπούρι Σύνδρομο βραχυκεφαλικών φυλών στο σκύλο και στη γάτα